Ik voer graag gesprekken over het leven en over de zin en onzin van alles wat daarbij hoort.
Zingeving klinkt heel serieus, maar is heel alledaags. Een slinger ophangen voor iemand die jarig is, een gezonde maaltijd koken, de tafel gezellig dekken, aan iemand denken omdat zij ziek is: het hoort allemaal bij dagelijkse zingeving.
Heel vaak gaat dat goed, maar soms gebeuren er dingen die alles veranderen. Als een naaste sterft, als je ziek wordt, als je partner dementeert en jij alleen achterblijft, als je zoon schizofreen blijkt te zijn. Dan is zin vinden niet makkelijk en het leven niet meer vanzelfsprekend. Niets is nog wat het was.
Dan kan het van betekenis zijn om met een buitenstaander te praten en in alle rust en zonder oordeel te kijken naar wat er is. We praten over verliezen, verdriet en pijn en zoeken samen naar hernieuwd houvast, bronnen van inspiratie en zin van leven.